Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΟΜΟΓΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΡΑΓΚΜΠΥ ΓΙΟΥΝΙΟΝ ΚΑΙ ΛΙΓΚ

Το ράγκμπυ γιούνιον και το ράγκμπυ λιγκ, αν και κατάγονται από την αρχαία Ελλάδα, δεν μπόρεσαν να καθιερωθούν στην Ελλάδα πριν από τον 21ο αιώνα.
Παρά το ότι Βρετανοί ναυτικοί προσπάθησαν να το εισάγουν στη χώρα μας από τις αρχές του 20ου αιώνα, η έλλειψη υποδομών και κυρίως η έλλειψη γρασιδιού στα γήπεδα, απέτρεψε τους Έλληνες από το να ασχοληθούν με αυτό.
Με τον ερχομό του 21ου αιώνα όμως, στην Ελλάδα που είχε πια τις στοιχειώδεις υποδομές, άρχισε να εντείνεται το ενδιαφέρον για την οβάλ μπάλα.
Οι απαρχές έγιναν από Έλληνες ομογενείς και ξένους που ζούσαν στην Ελλάδα, από τη δεκαετία του ’80 αλλά κυρίως από το 2000 και μετά. Έτσι, ομογενείς από την Αγγλία, τη Γαλλία, τη Ν.Αφρική και την Αυστραλία, δημιούργησαν ομάδες, έπαιξαν παιχνίδια και προσπάθησαν να πείσουν τους δύσπιστους πως η μπάλα δεν είναι πάντα στρογγυλή....

Το παρακάτω κείμενο, αν και είναι ελλιπές και σίγουρα παραλείπει κάποιους που έπαιξαν επίσης (λόγω του ότι τα σχετικά στοιχεία δεν είναι προσβάσιμα σε όλους), θέλει να τιμήσει όσους συνεισέφεραν.


Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΡΑΓΚΜΠΥ ΓΙΟΥΝΙΟΝ

Από το 2008, η Ελλάδα, προσπαθεί να καταξιωθεί στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Την προσπάθεια αυτή, συνδράμουν όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελλάδα και ασχολούνται με το Γιούνιον, αλλά και ομογενείς. Ένας από τους πρώτους είναι και ο νεαρός τότε Alex Gounari από τη Γαλλία. Η Εμπειρία του από μια χώρα όπου το άθλημα είναι κορυφαίο, ήταν πολύ χρήσιμη. Το 2008 λοιπόν ο Alex Gounari έπαιξε στον αγώνα Ελλάδα – Ισραήλ. Είναι τόση η θέρμη του για την Εθνική, που παίζει σχεδόν αδιάκοπα από τότε. Έπαιξε μέχρι και στο τελευταίο παιχνίδι της Εθνικής, στις 10/5/2014 εναντίον της Νορβηγίας.
Το παράδειγμά του ακολουθούν και άλλοι ομογενείς οι οποίοι είτε αναζητούν μόνοι τους την ένταξη στην Εθνική, είτε τους ανακαλύπτουν οι παράγοντες της Ομοσπονδίας και τους προσκαλούν.
Έτσι, το 2010 βλέπουμε να αγωνίζονται με τα γαλανόλευκα οι M.Martin, Ν.Penna, W.Martin, J.Raftos, ενώ το 2011, μέχρι και ένας παίκτης του League, ο J.Kalpaxis έρχεται από την Αυστραλία για να συνδράμει.
Ειδικά ο Alex Gounari και ο Ν.Penna, γίνονται σχεδόν μόνιμοι παίκτες της Εθνικής.
Ο στόχος ήταν να εκμεταλλευτεί (με την καλή έννοια) η Εθνική την εμπειρία των ομογενών, να τη συνδέσει με την ικανότητα των εγχώριων παικτών και να δημιουργηθεί έτσι ένα αξιόμαχο σχήμα που θα βοηθούσε σε επιτυχίες στην πορεία για άνοδο στην Ευρώπη.
Χρησιμοποιήθηκαν διάφορες συνθέσεις. Άλλοτε ένας ομογενής, άλλοτε έξι, άλλοτε τρεις και πάει λέγοντας.
Δυστυχώς όμως, παρά την ειλικρινή προσπάθεια, οι ομογενείς αθλητές αυτοί, για διάφορους λόγους, δεν κατάφεραν να βοηθήσουν ουσιαστικά και η Εθνική Γιούνιον απόλαυσε κάποιες χαρές, αλλά και πολλές πίκρες.


Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΡΑΓΚΜΠΥ ΛΙΓΚ

Το 2006 και το 2007, ομογενείς μας από την Αυστραλία ήρθαν στην Ελλάδα για να ξεκινήσουν το League. Η οργανωμένη αντίδραση από το Union όμως και η απουσία ικανών ντόπιων στελεχών, έκανε το σχέδιο να ναυαγήσει.
Όταν το 2012 εμφανίστηκε αγωνιστική δραστηριότητα στην περιοχή του Πειραιά, οι ομογενείς έσπευσαν να τη στηρίξουν. Η ουσιαστικότερη στήριξη ήταν η στελέχωση της Εθνικής με έμπειρους παίκτες.
Τον Οκτώβριο του 2013, η Ελλάδα έπαιξε στην Ουγγαρία. Εκεί, η συμμετοχή των ομογενών καθόρισε τον θρίαμβο. Οι ελλαδίτες, έπαιζαν το άθλημα για λιγότερο από 5-6 μήνες. Οπότε οι ομογενείς βοήθησαν σημαντικά.
Οι παρουσίες που ξεχώρισαν σε εκείνο το φιλικό, ήταν του Braith Anasta και του Μιχάλη Κορκίδα. Επαγγελματίες και οι δυο, έδωσαν παράσταση που άφησε άφωνους όσους παρακολούθησαν τον αγώνα εκείνο. Ο Αναστασάκης, χρυσοπληρωμένος αθλητής στην Αυστραλία, έχοντας παίξει στις σημαντικότερες ομάδες του NRL αλλά και στην Εθνική Αυστραλίας, μαζί με τον Κορκίδα που έπαιξε στις μεγαλύτερες ομάδες σε Αυστραλία και Αγγλία, ήταν κίνητρο για τους νέους ντόπιους αθλητές να ασχοληθούν περισσότερο.
Όταν η Ελληνική Ομοσπονδία Ράγκμπυ Λιγκ αναγνωρίστηκε από την αντίστοιχη ευρωπαϊκή, συμμετείχε και στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα (2014). Στους αγώνες με Μάλτα και Τσεχία, οι έλληνες νίκησαν με ευκολία, έχοντας μόνο τέσσερις ομογενείς στη σύνθεση της ομάδας, κατακτώντας το πρωτάθλημα Γ’ κατηγορίας. Αυτοί οι παίκτες ήταν οι: Κορκίδας, Κωνσταντίνου, Κεντρώτης και Μπουρής (στη Μάλτα) και Κορκίδας, Κεντρώτης, Μηντς και Σελλ (με Τσεχία). Ακολούθησε ο θρίαμβος του Βαλκανικού Κυπέλλου, όπου στους 2 αγώνες που οδήγησαν στην κατάκτηση του τροπαίου (με Βοσνία-Ερζεγοβίνη και Σερβία) αγωνίστηκαν συνολικά 8 ομογενείς με προεξέχοντα τον Βασίλη Τσικρικά.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Η παρουσία των ομογενών στο ελληνικό γιούνιον και λιγκ, ήταν και είναι απαραίτητη. Η ανάπτυξη στηρίζεται στη βελτίωση των εγχώριων αθλητών, οι οποίοι όμως χρειάζονται: α) παράδειγμα προς μίμηση και β) κίνητρο συμμετοχής.
Οι έμπειροι ομογενείς μπορούν να βοηθήσουν στον τομέα της μεταφοράς της γνώσης, τη μεταλαμπάδευση της εμπειρίας και την ύπαρξη αγωνιστικού παραδείγματος.  Επιπλέον, οι επιτυχίες της Εθνικής μπορούν να λειτουργήσουν ως ισχυρό κίνητρο για να προσπαθήσει ένας αθλητής να φτάσει στο επίπεδο του να παίζει για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.
Αυτούς τους στόχους προσπάθησαν και οι δυο ομοσπονδίες. Η του γιούνιον δεν κέρδισε αυτά που προσδοκούσε. Η του Λιγκ είχε την τύχη να έχει καλύτερο υλικό προς επιλογή.
Και στις δύο περιπτώσεις όμως, τα παιδιά που έρχονται από το εξωτερικό, τις περισσότερες φορές με δικά τους έξοδα, το κάνουν από αγάπη για τη φανέλα και τους ευχαριστούμε θερμά γι’αυτό.